ಅಪ್ಪ…

ಅಪ್ಪಅಪ್ಪ ಇಲ್ಲಿ ನಿನಗ್ಯಾರು ಸಮ

ಅಮ್ಮನೆ ಎಲ್ಲಾ ಎಂದೇಳಿತು ಜಗ

ನಿನ್ನ ಪರಿಶ್ರಮ ತ್ಯಾಗವ ಮರೆತಿಹರು

ಹೊತ್ತಿದ್ದು ನೀನು ಬಾಳ ನೊಗ!

ನಿಜ ಹೆತ್ತಳು ಅಮ್ಮ ಸಹಿಸಿ ನೋವನ್ನುಂಡು

ಜಗದ ಮುಂದೆ ದೇವತೆಯಾದಳು

ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎದೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿ

ಒಳಗೊಳಗೆ ಅತ್ತಿದ್ದನು ನನ್ನಪ್ಪ

ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆ ನೋವನ್ನುಂಡು

ನನ್ನ ಬರುವಿಗೆ ಕಾದಿದ ನನ್ನಪ್ಪ

ನಾ ಗರ್ಭದಿಂ ಬಂದಾಗ ಅಮ್ಮ ಚಿರಿದಳು ನಾನತ್ತೆನು

ಬಿಗಿದಿಡಿದ ಉಸಿರ ಬಿಟ್ಟನು ಶಬ್ದ ಕೇಳಿದಾಗ ನನ್ನಪ್ಪ!

ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಕೈ ಮುಗಿದನು

ಜಗದ ಎಲ್ಲ ಸುಖ ತನಗೊಬ್ಬನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ

ಒಳಗೊಳಗೇ ನಲಿದನು ಸಿಹಿಯ ಹಂಚಿದನು

ತನ್ನ ಕರುಳ ಕುಡಿ ಹಬ್ಬಿತೆಂದು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬಾ ತಿನ್ನಿಸಿದಳು ಅಮ್ಮ

ಬೆಳೆದು ಮನೆಗೆ ಬೆಳಕಾಗಲೆಂದು

ಹೊಟ್ಟೆ ಬಟ್ಟೆ ಕಟ್ಟಿ ಹಗಲರಾತ್ರಿ ದುಡಿದು

ಮನೆಗೆ ತಂದಾಕಿದ್ದು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಕೊಡಿಸಿದಳು ಅಮ್ಮ

ಅದಕ್ಕೆ ಹಣವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದು ನನ್ನಪ್ಪ

ವಿದ್ಯೆ ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸಿದಳು ಅಮ್ಮ

ಅದಕ್ಕೆ ಚಿಮಣಿದೀಪವಾಗಿದ್ದು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಬೇಡಿದಂತೆಲ್ಲ ಕೊಡಿಸಿ

ನನ್ನಾಸೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೀರಿಸಿದಳು ಅಮ್ಮ

ಬೇಡಿಕೆಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಈಡೇರಿಸಲು

ಅದರ ಹಿಂದಿದ್ದ ಕೈಗಳು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಮಡಿಲಲ್ಲಾಡಿದ ಕಂದ ಅಂಗಳದಲ್ಲಾಡಲೆಂದು

ದಿನವು ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು ಅಮ್ಮ

ಅತೀ ಸಲುಗೆಯಿಂದ ಮಗ ಹಾಳಾಗದಿರಲೆಂದು

ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರದೆ ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಕಾಗಿರುತಿದ್ದನು ನನ್ನಪ್ಪ!

ತಿಂದುಂಡು ಮಗ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲೆಂದು

ನನ್ನೊಳತಿಗೆ ಸವಿದವಳು ನನ್ನಮ್ಮ

ಮಗ ತನ್ನ ಕಾಲ್ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲಲಿ ಎಂದು

ಸದಾ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ತುಂಬುವನು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಮಗ ಎಲ್ಲರಂತಿರಲಿ ಕೊರತೆಯಿರದಂತೆಂದು

ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಹಣ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು ಅಮ್ಮ

ಹಣದ ಬೆಲೆ ಮಗನಿಗೆ ತಿಳಿಯಲಿ

ಎಂದು ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ನನ್ನಪ್ಪ!

ನನಗೆ ಗಾಯವಾಗಿ ನೋವಾದರೆ ಸಾಕು

ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು ಅಮ್ಮ

ನಾ ಧೈರ್ಯವಂತನಾಗಲಿ ಎಂದು

ಏನಾಗಿಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನಿರೆಂದು ಗದರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನಪ್ಪ!

ಮಗ ಮನೆಯ ನೊಗ ಹೊರುವನೆಂದು

ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸದಾ ನನ್ನದೇ ಚಿಂತೆ

ಎಲ್ಲರ ಬಾಳು ಬೆಳಕಾಗಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಾಣಲೆಂದು

ಇಡಿ ಮನೆಯ ಚಿಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನಪ್ಪ!

ಸಕಲ ನೋವುಗಳನ್ನು ತಾನೊಬ್ಬನೇ ತಿಂದು

ಹೊರಗೆ ಬಿರುತ್ತಲಿರುತ್ತಿದ್ದ ತೋರಿಕೆ ನಗು ಅಪ್ಪ

ಕೇವಲ ಇಂದಿನದ್ದೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಅಮ್ಮ

ನಾಳೆಯ ಮಹಾ ಯೋಜನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನಪ್ಪ!

ನೋವು ಕಿಮ್ಮತ್ತು ಅರಿಯದಂತೆ

ತನ್ನ ಬಯಕೆ ಈಡೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಅಮ್ಮ

ತನ್ನೆಲ್ಲ ಆಸೆ ಕನಸುಗಳನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿ

ಕುಟುಂಬದ ಆಸೆಗೆ ಹೆಗಲಾದವನು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಜಗದಲಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಅಮ್ಮನೆ ಮಿಗಿಲು

ನನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ಯಾರು ಮಿಗಿಲಿಲ್ಲ ಸಮರಿಲ್ಲ

ಜಗ ಹೇಳಿತು ತಾಯಿಯೆ ದೇವರು

ಆ ತಾಯಿ ದೇವರಿಗೆ ದೇವರಾಗಿದವನು ನನ್ನಪ್ಪ!

ಅಪ್ಪಾ ನಿನಗ್ಯಾರು ಸಮ

ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇಮ.

ಲಕ್ಷ್ಮೀಸುತಚಂದ್ರಕಾಂತ ಜಿ ಚವ್ಹಾಣಬಾಗಲಕೋಟೆ